میزبانی پرافتخار شهر اصفهان در سومین اجلاس همکاری‌های اقتصادی ایران و آفریقا، نقطه عطفی در برنامه‌های اقتصادی اصفهان در وانفسای شرایط بسیار بد اقتصادی کشور بود.
برگزاری این همایش بزرگ بین‌المللی در سالن همایش‌های بین‌المللی اصفهان که پس از سال‌ها چالش افتتاح شده و برای میزبانی اجلاس سران کشورهای غیرمتعهد تجهیز شده است، نیز باعث فخر و مباهات اصفهان و حفظ آبروی ایران در عرصه‌های بین‌المللی شد.
قرار بود نخستین اجلاس سران غیرمتعهد، سال ۹۱ در مرکز همایش اجلاس اصفهان برگزار شود، اما دولت به تعهدات مالی خود عمل نکرد و تنها ۲۰ میلیارد تومان از ۱۰۰ میلیارد تومان را برای ساخت این مرکز پرداخت و این سالن آماده نشد و برنامه در تهران برگزار شد؛ در سال‌های بعد با اهتمام شهرداری، ۸۰ درصد اعتبار باقی‌مانده برای ساخت این مرکز تأمین شد و سرانجام با سرمایه‌گذاری شهرداری اصفهان این پروژه به بهره برداری رسید و اکنون همچون نگینی بر تارک اصفهان زیبا می‌درخشد.
این نخستین‌باری است که شهری غیر از پایتخت، در سطح بین‌المللی و با این حجم از مهمانان، میزبان اجلاس اقتصادی ایران و آفریقا شد و توانست قابلیت‌های بالای خود در مدیریت رویدادهای جهانی را به نمایش بگذارد.
اما در این میان نکته‌ای ابهام‌آمیز وجود داشت؛ درحالی‌که از نوروز امسال شاهد مقاومت دولتی در وصول حقابه کشاورزان و بازگشایی زاینده‌رود بودیم و عدم بازگشایی زنده رود در نوروز سبب ناراحتی‌های زیادی در بین عموم مردم، کشاورزان و فعالان گردشگری شده بود و این رودخانه با تأخیر و پس از اعتراضات و تخریب لوله انتقال آب به یزد، بازگشایی شد و به مدت 10 روز جاری بود ، همزمان با ورود این میهمانان شاهد جاری شدن رودخانه بودیم و شائبه نمایشی بودن آن را پر رنگ گرد و از سوالی که پیش آمد این بود که آیا برگزاری چنین اجلاسی در اصفهان، دلیل بازگشایی رودخانه بوده؟ که در این صورت دولت باید جوابگو باشد که آیا برگزاری یک اجلاس بین‌المللی بر خواسته و مطالبه مردمی و حقابه کشاورزان اولویت دارد و نزد دولت گرامی‌تر است؟ یا اینکه واقعاً دلیل بازگشایی مجدد زاینده‌رود که تا چند روز قبل مسئولین از کاهش پشتوانه آبی سد زاینده‌رود سخن می‌گفتند، تنها تأمین مجدد آب کشاورزان پس از دو بارش بهاری است؟
گذشته از این موارد، برگزاری این اجلاس بین‌المللی در شهر تاریخی و صنعتی اصفهان که دارای طرفیت‌های بزرگ تجاری و تولیدی است را باید به فال نیک گرفت. اگرچه کیفیت شرکت‌کنندگان در این اجلاس مورد بحث است و برخی از فعالان اقتصادی سرمایه گذاری بر روی آفریقا را سودمند نمی داند و باتوجه ‌به منفی بافی های جهانی و تحریم های ضالمانه علیه ایران بسیاری از قدرت‌های بزرگ اقتصادی دنیا در این اجلاس حضور نداشتند و صرفا به چند کشور آفریقایی محدود بود، ولی همین حضور هیئت‌های آفریقایی و امضای تفاهم‌نامه میان اتاق بازرگانی اصفهان و ۶ کشور آفریقایی شش کشور آفریقایی شامل غنا، سائوتومه و پرنسیپ، نیجر، اوگاندا، زیمبابوه و گابن شاید بتواند فتح بابی مهم در مبادلات تجاری ، فرهنگی و اقتصادی کشورمان با مرکزیت اصفهان و قاره سیاه باشد.
بازدید فعالان اقتصادی آفریقا از صنایع اصفهان که بر اساس حوزه تخصصی و علاقه‌مندی‌شان به هشت گروه شامل صنایع لوازم‌خانگی، دامپروری، محصولات کشاورزی، پتروشیمی، صنایع ساختمانی، فولاد و معدن تقسیم شدند و از کارخانه‌های برتر استان در بخش‌های مختلف صنعتی بازدید کردند، نیز از برنامه های اصلی این همایش بود.
اصفهان بار دیگر توانست شایستگی خود در میزبانی از هیئت‌های اقتصادی بین‌المللی را اثبات کند و با مهمان‌نوازی کم‌نظیر خود، توجه فعالان اقتصادی آفریقا را جلب کند.
سالن همایش‌های بین‌المللی اصفهان، با معماری منحصربه‌فرد و امکانات مدرن، ازاین‌پس می‌تواند میزبان رویدادهای بین‌المللی بزرگتر و در سطح گسترده‌تری باشد.
ارتقای زیرساخت‌هایی مانند خط پرواز مستقیم، قطار سریع‌السیر و هتل‌های پنج‌ستاره و توریسم سلامت ، اصفهان را به‌عنوان یک مرکز مهم تعاملات اقتصادی ایران در عرصه جهانی هموارتر خواهد کرد.
برگزاری سومین اجلاس همکاری‌های ایران و آفریقا در اصفهان نه‌تنها به تحکیم تعاملات اقتصادی ایران و این قاره کمک خواهد کرد ، بلکه تصویری توانمند از ظرفیت‌های اقتصادی، صنعتی و فرهنگی ایران را به نمایش گذاشت. برگزاری اجلاس‌هایی ازاین‌دست می‌تواند در رشد و توسعه اقتصادی استان اصفهان و در پی آن کشور بسیار تأثیرگذار باشد و باعث رونق صادرات و ارزآوری شود.
اگرچه قبل از برگزاری رویداد در اوایل اردیبهشت مسئولین از ثبت‌نام بیش از ۷۰۰ تاجر از بیش از ۳۸ کشور آفریقایی برای حضور در این رویداد سخن گفته بودند و پیش‌بینی می‌شد بیش از ۵۰ مقام از ۲۹ کشور آفریقایی برای حضور در این اجلاس به ایران بیایند، ولی ماحصل برآوردهای میدانی حکایت از حضور تنها از نیمی از میهمانان پیش‌بینی‌شده دارد و تنها حدود 5 کشور در سطح وزرای اقتصادی، 7 کشور در سطح اتاق های بازرگانی و مابقی کشورهای در سطح هئیت های تجاری حضور داشتند و در جلسات و بازدید های میدانی حدود تنها 200 نفر فعال اقتصادی آفریقایی حضور داشتند.
اگرچه برگزارکنندگان از حضور بیش از 30 کشور آفریقایی در این اجلاس سخن می گویند اما حضور تنها 17 کشور در سطح مسئولین عالی قابل لمس بوده است .
از نکات ضعف این اجلاس حضور کم‌رنگ قدرت‌های اقتصادی آفریقا به دلیل تحریم‌ها و روابط نه‌چندان تعاملی از حیث سیاسی با ایران است. مصر، الجزایر، نیجریه، آفریقای جنوبی، مراکش، اتیوپی، کنیا، آنگولا، تانزانیا و غنا را می‌توان 10 قدرت مسلم اقتصادی آفریقا برشمرد. کشورهایی که در این اجلاس حضور قدرتمند نداشتند یا در سطح هیئت‌های تجاری کوچک ( نه حضور وزرا و دولتمردان) شرکت کردند. اوگاندا، سودان، مالی و سائوتومه و بورکینافاسو و... کشورهایی بودند که در سطح وزیر و به‌صورت فعال حضور داشتند و به‌هیچ‌وجه در اقتصاد آفریقا حتی جزو کشورهای رده اول تا بیستم نیز نیستند و از بین کشورهایی که با اصفهان تفاهم‌نامه داشتند نیز تنها کشور غنا (رتبه دهم اقتصادی آفریقا) جزو 10 قدرت اقتصادی آفریقا محسوب می‌شود.
اطلاع‌رسانی ناقص و غیرحرفه‌ای و تعدد روایت‌ها و نبود یک اتاق فکر منسجم و هماهنگ برای بیان روایت‌های حقیقی در این اجلاس سبب شده تا رسانه‌های مختلف آمار متفاوت و متناقضی را از زبان مسئولین مختلف بیان کنند. آماری که با رخدادهای میدانی تفاوتی فاحش دارد.
امید است گذشته از کم‌وکیف حضور هیئت‌ها و نحوه برگزاری این رویداد، حضور آفریقایی‌ها در ایران و بازدید از فرصت‌های سرمایه‌گذاری اصفهان بتواند شروعی تازه برای شکوفایی اقتصادی و تجاری بین ایران و آفریقا و به‌خصوص بین آفریقا و اصفهان به‌عنوان قلب تپنده این تعامل باشد.