به گزارش ایرنا، اصفهان، قلب متدین ایران اسلامی، روز جمعه با نسیمی ملایم از اولین لحظات صبح، غرق در عطر اسپند و صدای نوحه‌های حزین شد و آسمان این شهر، به رنگ سوگ درآمد؛ سوگ رحلت پیامبر اعظم اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) و شهادت سبط اکبر، امام حسن مجتبی (ع).

در این روز ماتم‌بار، دیار نصف جهان با حضور یکپارچه مردم شهیدپرور و ولایت‌مدار، عاشقان اهل‌بیت (ع) و نیروهای مسلح، جلوه‌ای از وحدت، ایمان و عشق به خاندان نبوت را به نمایش گذاشت.

در اصفهان، موکب بزرگ عزاداری از میدان بزرگمهر با حرکتی بزرگ و منظم آغاز شد و از ساعت ۸:۳۰ صبح، کاروانی از دسته‌های عزاداری، با سینه‌زنی و زنجیرزنی، مسیری از فلکه بزرگمهر تا گلستان شهدای اصفهان را پیمود که این راهپیمایی روحانی با حضور فرماندهان ارشد ارتش، سپاه، نیروی انتظامی، علما، مسوولان نظامی، خانواده‌های معظم شهدا و جانبازان، ائمه جماعات، ورزشکاران، بازاریان، بسیجیان، پایوران و نیروهای وظیفه لشکر ۱۴ امام حسین (ع) و تمامی گردان‌های این لشکر همراه بود و هر دسته، با نمادهای عزاداری و عشق به اهل‌بیت (ع)، گویی پیمانی مجدد با ولایت و ایثار بست.

امام زاده ها و بقاع متبرکه اصفهان نیز امروز شاهد تجمع عاشقان اهل‌بیت (ع) بود و صدای مرثیه‌های حزین، زمزمه دعاهای عاشقانه و تپش قلب‌های سوگوار طنین‌انداز خیابان‌های اطراف این اماکن بود. این مراسم ها تا ساعت ۱۱ و نیم ، پیش از اذان ظهر و آغاز نماز جمعه این هفته اصفهان، به پایان رسید، اما فضای معنوی آن در گوشه‌گوشه شهر باقی ماند.

حضور کودکان و نوجوانان در کنار بزرگان در مراسم ۲۸ صفر امسال اصفهان که با حمل پرچم‌های سیاه و بستن سربندهای نمادین همراه بود ، گواهی بر تداوم زنده بودن فرهنگ عزاداری و انتقال آن به نسل‌های آینده شد.

مواکب مردمی در طول مسیر، با پذیرایی از عزاداران و توزیع چای، شربت، خرما و غذای نذری مهمان‌نوازی اهل‌بیت (ع) را یادآور شدند و این در حالی بود که در هر گوشه شهر، نمادهای عزاداری برافراشته و صدای سنج و طبل، جان خیابان‌ها را به حرکت درآورده بود.

به گزارش ایرنا، پیامبر اسلام (ص)، که در سال ۵۷۰ میلادی در مکه به دنیا آمد و در ۴۰ سالگی به رسالت برگزیده شد، پس از ۲۳ سال دعوت به توحید، عدالت و اخلاق، امت اسلامی را بنیان نهاد و در سال ۱۱ هجری در مدینه رحلت کرد.

امام حسن مجتبی (ع)، نخستین فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س)، در سال ۳ هجری به دنیا آمد و پس از شهادت پدر، به امامت رسید. ایشان، با بردباری و سخاوتی نمونه، در سال ۵۰ هجری به دست معاویه و با زهر به شهادت رسید و در بقیع مدفون گردید.