مسعود صرامی : برای عرض تسلیت زنده‌یاد محمد صرامی به مردم خدمت کنید
صرامی مراسم ترحیم را به الگویی اثر بخش ترجیح میدهد؛ و فاتحه‌ای از پشت میز را به خیری در دل مردم
در دل سنتی ریشه‌دار از برگزاری مراسم‌های پرزرق و برق ترحیم، گاهی یک تصمیم ساده میتواند نقطه آغاز یک تحول فرهنگی بزرگ باشد. مسعود صرامی، کارآفرین اصفهانی، در واکنش به درگذشت برادر خود، مسیری متفاوت را انتخاب کرد: نه مراسم پرهزینه، نه بنرهای متعدد، نه تاج‌گل‌های چند میلیون تومانی؛ نه ایجاد ترافیک در خیابان منتهی به مسجد و نه ترک محل کار یک مدیر کل و کارمند که میتواند در زمان خدمت مشکلی را از ارباب رجوع کم کند ، تنها یک دعوت صمیمی به انجام کار خیر.
او در پیامی صریح و متفاوت اعلام کرد:
«از پزشکان، مدیران و دوستان تقاضا دارم از مطب‌ها و اداره‌ها بلند نشوند تا در مراسم ترحیم شرکت کنند. همان‌جا، پشت میز کارشان فاتحه‌ای بخوانند و اگر قصد نذر یا هدیه‌ای دارند، آن را به خیریه‌های معتبر اختصاص دهند. این کمک‌ها به درد مردم می‌خورد، نه بنر و گل برای ما.»
در روزگاری که گاهی مراسم‌های ترحیم به محلی برای نمایش اجتماعی تبدیل می‌شوند، تصمیم صرامی را می‌توان تلاشی برای بازگرداندن اصالت و معنا به آیین‌های سوگواری دانست. او با ساده سازی مراسم و تأکید بر نفع عمومی، توجه را از ظاهر به باطن معطوف کرده است.
این نگرش، با اندیشه اهل معرفت نیز هم‌راستا است.
دکتر الهی قمشه‌ای، نویسنده و اندیشمند برجسته، در سخنانی که با استقبال فراوان مواجه شد، گفته بود:
«من خودم سی ساله که پدرم فوت کرده، هیچ‌وقت سر مقبره‌اش نرفتم. ما یک بار پدر را به خاک سپردیم، اما آن روح جاودانه همیشه با ماست. ما زیادی صورت‌پرست شده‌ایم…
بعد می‌گویند شب جمعه برویم قبرستان، چون ارواح آزادند! خب شنبه یکشنبه چه؟! بابا شما تعطیلید، اونا که تعطیل نیستند. اگر روح آزاد است، می‌آید خانه ما، بین ما. چرا باید منتظر بماند که ما برویم دیدارش؟»قمشه‌ای در ادامه با اشاره به کلامی از امام رضا (ع) افزود:
«قبر او در دل کسی است که دوستش دارد.»
درست در نقطه مقابل تجمل‌گراییِ مرسوم، این نگاه‌ها بر جوهره‌ای انسانی و درونی تأکید دارند. روح عزیزان، در حضور ماست، نه در قاب گل و بنر.
دکتر رنانی ، اقتصاددان و تحلیل‌گر برجسته نیز در واکنش به این حرکت اجتماعی مسعود صرامی با ابراز حمایت از آن گفت:
«این تصمیم بسیار خوب و درخور تحسینی است. در واقع، این یک نوع نگاه تازه به مرگ و سوگواری است که میتواند الگویی برای تغییر باشد. شیوه برگزاری مراسم‌های سوگواری در ایران شایسته جامعه‌ای که به زندگی پس از مرگ ا عتقاد دارد، نیست. اتفاقا در جامعه‌ای که به باطن عالم ایمان دارد، خیلی باید با مرگ، راحت و پذیرنده برخورد شود. اما متاسفانه مراسم سوگواری هم، در ایران به ابزار دنیوی برای تفاخر و رقابت تبدیل شده است. جامعه ما نیازمند تغییر سنت‌های فرسوده، پرهزینه و ملال‌آور است و تنها نخبگان می‌توانند با تغییر رفتار خود نسبت این سنت‌ها، جسارت تغییر را به جامعه بدهند. از این جهت این حرکت بسیار ارزشمند است. امیدوارم این حرکت به الگویی برای همه نخبگان دیگر تبدیل شود تا بعد از فراگیر شدن در بین نخبگان، عامه مردم هم جرأت کنند و به این شیوه عمل کنند. این بهترین اقدام خیری است که می شد برای این روح پرکشیده انجام داد. کار خیری که اگر نهادینه شود موجب کاهش فشار و استرس و خستگی و هزینه برای تمام نسل‌های آینده ایران خواهد شد».
تصمیم مسعود صرامی میتواند الگویی برای بازنگری در آیین‌های ترحیم باشد؛ نگاهی که نه تنها شأن انسان را حفظ می‌کند، بلکه سرمایه‌ای می‌شود برای جامعه. نذری که به جای خرج شدن برای تبلیغات فردی، گره‌ای از کار نیازمندی باز می‌کند، شاید بهترین فاتحه باشد
آنچه در دل این اطلاعیه گنجانده شده ، رویه ای تازه در دل سوگواری هایی است که می تواند گره ای از مشکلی باز کند و با اثر پروانه ای روز به روز بالغ تر و جامعه ای بهتر را بسازد.
