به گزارش ایرنا، اصفهان، شهری که سال‌ها به عنوان پایتخت هنرهای سنتی ایران شناخته شده، امروز با چالشی اساسی در عرصه حفظ و معرفی هنرهای فاخر صنایع دستی مواجه است و با وجود برخورداری از ظرفیت‌های عظیم هنری، هنوز موزه‌ای برای نگهداری و نمایش این میراث گران‌بها در این شهر وجود ندارد.

رییس اتحادیه صنایع دستی اصفهان با تاکید بر ضرورت ایجاد فضایی ویژه برای معرفی و حمایت از آثار فاخر صنایع دستی به خبرنگار ایرنا گفت: تا زمان تحقق این خواسته، بسیاری از آثار فاخر هنری در انبارها و خانه‌ها محبوس خواهند ماند.

مجدالدین تاج روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: اصفهان سهم قابل توجهی از هنرهای دستی کشور را در اختیار دارد اما متاسفانه هنوز فاقد موزه‌ای تخصصی و شایسته برای نمایش و حفاظت از آثار فاخر این هنرمندان است.

وی تصریح کرد: ما وظیفه داریم مسائل و مشکلات هنرمندان را شناسایی و مطالبه کنیم و از دولت، میراث فرهنگی، معاونت صنایع دستی و دیگر نهادهای مرتبط کمک بخواهیم، به عقیده ما بسیاری از خانه‌های تاریخی اصفهان ظرفیت تبدیل شدن به موزه‌های هنری را دارند اما این فرصت هنوز محقق نشده است.

تاج ادامه داد: بارها و بارها این موضوع را مطرح و از مسوولان خواسته‌ایم که به ایجاد موزه‌ای برای آثار فاخر صنایع دستی توجه کنند چرا که اصفهان شهری است با گنجینه‌های عظیم هنری که متاسفانه بسیاری از آن‌ها در زیرزمین‌ها، خانه‌ها و کارگاه‌ها خاک می‌خورند.

رییس اتحادیه صنایع دستی همچنین با اشاره به جایگاه ویژه دوخت‌های سنتی در صنایع دستی اصفهان و نبود مکانی برای حفظ و نگهداری آثار فاخر آن توضیح داد: اگر بخواهیم سهم صنایع دستی اصفهان را در کشور بسنجیم، دو سوم از این هنرها متعلق به ماست و بخش عمده‌ای از آن‌ها به رشته‌های دوخت سنتی برمی‌گردد که سابقه‌ای دیرینه دارند و هنوز زنده و پویا هستند.

تاج به موضوع تبدیل شدن کارخانه قدیمی ریسباف اصفهان به موزه اشاره کرد و گفت: این ساختمان قدیمی ظرفیت تبدیل شدن به موزه‌ای فاخر را دارد و این کارخانه که سال‌ها دعواهای حقوقی میان بانک ملی، شهرداری و میراث فرهنگی درباره آن وجود داشته، اگر به موزه تبدیل شود و در اختیار هنرمندان قرار گیرد، می‌تواند نقطه عطفی برای نمایش آثار فاخر صنایع دستی باشد.

وی افزود: ما آن‌قدر آثار ارزشمند و هنرمند زنده داریم که تمام فضای این کارخانه را پر و به رونق صنایع دستی اصفهان کمک بزرگی خواهد کرد.

رییس اتحادیه صنایع دستی گفت: امیدواریم مسوولان فرهنگی به زودی تصمیم‌های قاطع بگیرند و این کارخانه را به موزه‌ای بی‌همتا برای صنایع دستی اختصاص دهند تا هنر فاخر اصفهان جایگاهی شایسته در دل تاریخ و فرهنگ کشور بیابد.

سوزن دوزی هنری زنده اما بی خانه

سوزن دوزی یکی از هنرهای ظریف و پرنقش و نگاری است که روزگاری با دستان مادر بزرگ‌ها و مادران بر روی پارچه‌های جان می‌گرفت و امروز اما برای بی‌پناهیش آن هم در اصفهان متعجبیم.

یک هنرمند پیشکسوت رودوزی‌های سنتی در اصفهان با اشاره به رشد اشتغال و تغییر نگاه جامعه نسبت به هنر سوزن دوزی از نبود موزه اختصاصی برای نگهداری آثار تاریخی این حوزه انتقاد کرد و خواستار توجه بیشتر مسوولان فرهنگی شد.

نسرین کاردانی با بیان اینکه این هنر در سال‌های اخیر حال خوبی دارد، گفت: خوشبختانه دیگر نگاه‌های مشقت‌بار گذشته به این هنر وجود ندارد.

وی گفت: زمانی اگر کسی سوزنی دست می‌گرفت، می‌گفتند چشم و بدنش آسیب می‌بیند اما اکنون خانواده‌ها حمایت می‌کنند و هنر سوزن دوزی به عنوان یک فعالیت مفید، حتی در حوزه هنر درمانی، شناخته می‌شود.

کاردانی افزود: بر اساس آمارهای کشوری، بیشترین تعداد فعالان صنایع دستی در حوزه سوزن دوزی، رودوزی و دوخت‌های سنتی مشغول به کار هستند و در حال حاضر حدود هفت هزار نفر در سراسر کشور در این سه شاخه فعالیت دارند.

وی گفت: وضعیت استان اصفهان نیز نسبت به گذشته بهتر شده و اقبال عمومی خوبی از این هنر در مدارس، دانشگاه‌ها و سطح جامعه وجود دارد.

این کارآفرین و مدرس هنرهای سنتی با تاکید بر اینکه شبکه‌های اجتماعی نقش مهمی در رونق فروش محصولات سوزن دوزی داشته‌اند تصریح کرد: هنرمندان علاوه بر تولید به آموزش و ترویج این هنر نیز پرداخته‌اند و در شهرهایی مثل اصفهان، مردم بیشتر به یادگیری علاقه‌مندند تا خرید، ولی در تهران فروش آثار وضعیت بهتری دارد.

وی ادامه داد: هنرمندان ایرانی در نمایشگاه‌های خارجی نیز حضوری فعال دارند و هنر سوزن دوزی در میان مخاطبان خارجی نیز شناخته شده است.

کاردانی همچنین با اشاره به جایگاه آثار فاخر این حوزه تصریح کرد: از جمله افتخارات من، پذیرش یکی از آثارم در موزه آستان قدس رضوی است تا جایی که اطلاع دارم، هنوز هنرمندان معاصر دیگر موفق به ارائه اثر در چنین سطحی نشده‌اند یا در مراحل تایید باقی مانده‌اند و با این حال، هنوز موزه‌ای اختصاصی برای سوزن دوزی سنتی در کشور وجود ندارد.

وی تاکید کرد: ابزارها، نمونه دوخت‌ها و اشیای تاریخی زیادی از دوره‌های گذشته در خانه‌ها و نزد افراد شخصی نگهداری می‌شود که ما برخی از آن‌ها را به صورت امانی گردآوری کرده‌ایم و این آثار هم اکنون فقط در پایان‌نامه‌ها و تحقیقات دانشگاهی مورد استفاده قرار می‌گیرند در حالی که نیاز به یک پایگاه دائمی و تخصصی داریم تا هم برای پژوهشگران قابل دسترس باشد و هم به ثبت و نگهداری اصولی آثار کمک کند.

این هنرمند پیشکسوت خاطرنشان کرد: هنرجویان و دانشجویان بسیاری در این مسیر همراه ما هستند اما تا زمانی که جایگاه مشخص و ثابتی برای هنر رودوزی‌های سنتی تعریف نشود، نمی‌توان به نگهداری صحیح و ترویج پایدار این هنر امید داشت.

به گزارش ایرنا، اصفهان با ۲۰۰ رشته صنایع دستی به‌عنوان دومین شهر جهانی صنایع دستی در جهان شناخته شده است.
از ۶۰۲ رشته صنایع دستی شناسایی شده در دنیا ۲۹۹ مورد مربوط به ایران و از این تعداد ۲۰۰ رشته مربوط به استان اصفهان است، همچنین بیش از ۷۰ هزار هنرمند صنایع دستی در این استان فعالیت می‌کنند که در چهار سال گذشته ۴۰ هزار نفر از آن‌ها شناسایی و شناسنامه‌دار شده‌اند.