این فعال اقتصادی و اجتماعی در آن زمان تأکید داشت که پارک طولانی‌مدت خودروهای شخصی بانک‌ها و واحدهای صنفی از ابتدای ساعات کاری، خیابان‌ها را به پارکینگ ثابت تبدیل می‌کند و شهروندان را برای انجام ساده‌ترین امور روزمره ناچار به پارک دوبل می‌سازد؛ رفتاری که به‌صورت زنجیره‌ای باعث انسداد معابر و افزایش فشار ترافیکی می‌شود.

با وجود توقف این پیشنهادها در سطح اجرا، در روزهای اخیر اقدام نمادین بانک‌های محدوده چهارراه آپادانا تا چهارراه حکیم نظامی، صحت این تحلیل را در عمل نشان داد. در این اقدام، کلیه بانک‌های این محدوده با ۵۳۷ نفر پرسنل تصمیم گرفتند از خودروی شخصی استفاده نکنند و با حمل‌ونقل عمومی تردد داشته باشند؛ تصمیمی که منجر به آزادسازی بیش از ۴ هزار مترمربع فضای پارک در بازه حدود ۸ ساعت کاری شد و کاهش محسوس ترافیک را به‌دنبال داشت.

کارشناسان شهری این اتفاق را نمونه‌ای روشن از «اثر پروانه‌ای در مدیریت شهری» می‌دانند؛ به این معنا که یک تصمیم محدود و کم‌هزینه، می‌تواند زنجیره‌ای از پیامدهای گسترده و پایدار ایجاد کند. برآوردهای کارشناسی نشان می‌دهد اگر چنین الگویی در سطح شهر به‌صورت فراگیر اجرا شود، امکان کاهش مصرف روزانه حدود ۱.۵ میلیون لیتر بنزین وجود دارد؛ صرفه‌جویی‌ای که می‌تواند از یک هزینه جاری به منبعی پایدار برای رفاه عمومی تبدیل شود.

به گفته متخصصان، کاهش مصرف سوخت به‌طور هم‌زمان به بهبود کیفیت هوا، صرفه‌جویی در زمان شهروندان، افزایش دسترسی به واحدهای صنفی و تقویت درآمد پایدار فروشگاه‌ها منجر می‌شود و در سطح کلان‌تر، این منابع می‌تواند در پروژه‌های زیست‌محیطی و زیرساختی شهر، از جمله طرح‌های احیای زاینده‌رود، مورد استفاده قرار گیرد.

در ادامه این حرکت، شرکت فولاد سبز با حضور در محل و اهدای شاخه گل به مدیران و کارکنان بانک‌ها، به نمایندگی از مردم از این رفتار مسئولانه قدردانی کرد؛ اقدامی که نشان داد جامعه، رفتارهای درست را می‌بیند و از آن‌ها حمایت می‌کند. این تجربه نشان می‌دهد که گره‌های بزرگ شهری، همیشه نیازمند تصمیم‌های بزرگ نیستند و گاهی یک انتخاب ساده، اگر به‌موقع و درست اجرا شود، می‌تواند آغازگر یک اثر پروانه‌ای در کیفیت زندگی شهروندان باشد.